‘En het geschiedde’
Deze woorden leiden een reeks van voorvallen in die zich afspeelden rondom de doop van Jezus. Terwijl de andere apostelen Zijn doop uitgebreid beschreven, heeft Lucas de doop tussen neus en lippen door verteld. Lucas legde alle nadruk op de gebeurtenissen die op Jezus` doop volgden.
- Het openen van de hemel
- De gebeurtenissen die gelijk daarna plaatsvonden
- De stem die uit de hemel klonk.
Lucas vertelt als enige dat deze stem klonk terwijl Jezus in gebed was.
Het gebed is een teken van verbondenheid met de Vader. ( vgl. Lucas 5:16/ 6:12/ 9:18,28/22:39-46).
Met de doop van Johannes begon Jezus’ werk als Messias. Hij vernederde zich te midden van ‘het volk dat zich liet dopen’ tot het niveau van ons mensen die zondaren zijn. Zo werd Hij als een van ons, met dit grote verschil dat Hij zondeloos was. ( vgl. 2 Kor.5:21).
Jezus hoefde helemaal geen zonden te belijden en Hij hoefde zich ook niet te laten dopen. Bij volledige onderdompeling is de doop representatief voor een dood aan het eigen ik, een opstanding tot nieuw leven in Christus en een reiniging van zonde . Het is een openbare verklaring van een veranderd leven, een relatie met Jezus en een verlangen om Hem volledig te volgen. Jezus had dat allemaal niet nodig. Maar Hij toonde zich solidair met Zijn volk door het in zo in alle opzichten te kunnen verlossen. Al biddend heeft Hij Zijn taak aanvaard.
De opening van de hemel is een indicatie dat er een Goddelijke openbaring plaats zou vinden( vgl. Eze.1:1). Jezus werd op een zichtbare, tastbare en hoorbare manier geproclameerd als de Messias. De Joodse opvatting in het begin van onze jaartelling was, dat sinds de dagen van Haggai, Zacharias en Maleachi de Heilige Geest van het volk van Israël was geweken.
Pas in de Messiaanse tijd zou deze Geest weer verschijnen om de Messias toe te rusten. ( vgl. Jesaja 11:2/ 48:16/61:1/Lucas 4:1, 14,18). Het neerdalen van de Heilige Geest op Jezus is de vervulling van deze verwachting.
‘In lichamelijke gedaante’.
Lucas onderstreepte dat het om een zichtbare en tastbare gebeurtenis ging. Jezus, de Messias! Hij zou dopen met de Heilige Geest. Daarom werd Hij eerst Zelf gedoopt met deze Geest, tot toerusting van Zijn Messiaanse taak.
De lichamelijke gedaante van de Heilige Geest leek op die van een duif. Misschien herinnert dit beeld aan de geschiedenis van het einde van de zondvloed. ( Gen. 8:8-12) en is het een teken van het begin van een nieuw tijdperk.
‘Er kwam een stem uit de hemel’, woorden die aangaven dat het niet alleen te zien maar ook te horen was.
‘Gij zijt Mijn Zoon’, deze woorden hebben betrekking op de Here Jezus. Niemand minder dan God Zelf wees Zijn Zoon aan als de Messias die op grond van Psalm 2:7 verwacht werd.
‘De geliefde Zoon’ is in het Oude Testament ‘de enige Zoon’. ( vgl. Gen.22:12, 16, Jer.6:26).
De werkwoordsvorm ‘Ik heb behagen gehad’ houdt een vroeger besluit in dat tot in het heden geldt. God had Zijn Zoon aangewezen om de taak van Messias te vervullen. Dit heerlijke besluit werd hier openbaar meegedeeld aan de mensen.
Jezus! Naam aller namen! Hij is de Zoon van God die naar ons toegekomen is om ons te redden. Hij vernederde zich vanaf het moment dat de Heilige Geest Hem in Maria tot leven wekte, tot aan Zijn dood aan het bittere en smadelijke kruishout van Golgotha.
Nu is Hij voor altijd verhoogd. Hij leeft! En Hij bidt voor ons!