Er bestaat geen geslacht ter wereld zo geëerd als dat van Aäron en David. Met het eerste had de Elohim het verbond van het priesterschap gemaakt, met het andere het verbond van het koningschap. Tijdens de regering van koning David was het geslacht van Aäron bijzonder groot geworden. David had 24 orden ingesteld om de tempeldienst te bevorderen, zodoende konden ze de uitoefening van hun ambt beter realiseren. De achtste orde heette de orde van Abia. ( 1 Kron. 24 : 10 ) Deze Abia was een afstammeling van Eleazar, de oudste zoon van Aäron. Een man uit deze orde – Zacharias – was binnen zijn stam getrouwd met Elizabeth. Alle priesters trouwden binnen hun stam om het priesterschap blijvend te garanderen. Zacharias en Elisabeth stonden bekend als een bijzonder Godvrezend echtpaar. Ze richtten zich helemaal op Jahweh, de God van Israël. Hun levenswandel zag er onberispelijk uit.Ze wandelden niet alleen in de inzettingen van de Heere die betrekking hadden op de goddelijke eredienst, maar ook in de geboden van de Heere die betrekking hadden op een onberispelijke levenswandel. Ze leefden eerlijk en gaven niemand ergernis. Tot hun verdriet waren ze kinderloos want Elizabeth was onvruchtbaar. Op een keer was de priestergroep van Zacharias aan de beurt om de tempeldienst te vervullen. Alle priesters wierpen het lot om te bepalen wie het offer mocht brengen. Dat was de gewoonte. De dobbelronde riep Zacharias uit als de gelukkige. Hem viel de eer te beurt om de heilige zaal van de tempel binnen te gaan.
Op de buitenplaats van de tempel stond het samengepakte volk in gebed verzonken. Hier en daar werden handen naar de hemel opgeheven of knielden mensen neer. Ze wisten de priester in het Heilige om het reukwerk tot de Elohim op te zenden, zoals dat al eeuwenlang de gewoonte was geweest. Het vuur op het reukofferaltaar werd elke morgen en elke avond met wierook aangevuld.
Zacharias naderde eerbiedig het heiligdom dat zich het dichtst bij het allerheiligste bevond. Hij wist zich zo dicht bij de glorieuze aanwezigheid van God als het een mens mogelijk was. Deze gebeurtenis kon hem maar eens in zijn leven overkomen! Omdat er zoveel priesters waren in de stam van Aäron was het lang niet elke man gegeven om dit moment mee te maken.
Deze gebeurtenis! Dit moment waarop God tegen een mens kon spreken!
Vanaf de rechterkant van het reukofferaltaar maakte zich plotseling een gestalte los. Zacharias schrok ontzettend want hij wist met stellige zekerheid dat hij zich tegenover een engel bevond. Al vanaf de tijd dat de mens zondigde is zijn geest niet in staat geweest de heerlijkheid van zulke openbaringen te verdragen.
Gelukkig kwamen er direct troostende woorden uit de mond van de engel. “ Wees niet bang! “ Je gebeden zijn gehoord! Elisabeth zal een zoon baren! Noem hem Johannes. Vreugde en blijdschap zullen over jullie komen, blijdschap en geluk! Zijn geboorte zal velen verblijden, zijn leven ook. Hij zal een belangrijke dienaar van God zijn. Om die reden zal hij geen wijn of bier drinken, van voor zijn geboorte zal hij vervuld zijn met de Heilige Geest. Ontelbare Israëlieten zullen weer in Jahweh geloven en God opnieuw gehoorzamen. In alles wat hij doet en zegt zal hij op de profeet Elia lijken. Johannes komt voordat Jezus Christus de Zoon van God zal komen. Hij zal ervoor zorgen dat kinderen en ouders weer in harmonie met elkaar zullen leven en goed met elkaar om zullen gaan. Hij zal mensen die niet goed leven leren hoe ze hun leven in moeten richten tot eer van God. Met alles wat hij doen en laten zal, zal hij het volk van Israël klaar maken voor de komst van de Heer.”
Een schitterende profetie daar op die heilige plaats! Maar Zacharias twijfelde op dit cruciale moment. Hij zei: “ Is het waar wat u zegt? Hoe kan ik dat weten? Mijn lichaam is al oud en dat van mijn vrouw ook. “
De engel besefte dat nog sneller dan de woorden uit Zacharias` mond waren gegaan. Hij nam zijn autoriteit toen hij zei: “ Ik ben Gabriël, ik sta voor het aangezicht van God! Ik verkeer altijd in Zijn nabijheid en ben door Hem uitgezonden om je dit Goede Nieuws te brengen. Omdat je ongelovig bent geweest zul je niet kunnen praten tot de dag dat dit gaat gebeuren. “ Direkt werd de spraak uit Zacharias ` mond weggenomen.
Doodstil stond daar de oude man. Buiten hoorde hij de mensenmenigte onrustig mompelen.Hij besefte dat hij al veel te lang in het heiligdom gebleven was. Hij bewoog zich sprakeloos naar buiten. De mensen begrepen dat de priester een Godsspraak had meegemaakt. Onder de indruk verdwenen ze naar huis. Wat had Jahweh met dit alles te zeggen? Niemand wist het. De tijden waren donker. Waar bleef de Messias? Waarom waren er geen profeten meer? Slechts een enkeling keerde tot zichzelf in, de meesten vatten het dagelijks leven weer op.
Zacharias liep terug naar huis. Hij wist wat de engel gesproken had en korte tijd later bleek Elisabeth zwanger te zijn. Zolang de gunst die God haar verleende niet zichtbaar was vertoonde ze zich niet in het openbaar. Haar leven lang had ze zich voor haar vruchteloosheid geschaamd, omdat overduidelijk bleek dat de Elohim haar leven niet wilde zegenen met een mogelijke heenwijzing naar de komst van de Messias. Nu was alles anders geworden! Maar Elizabeth was niet trots, ze richtte zich met alles wat er gebeurde op de Gever. Haar hart verhief zich tot God in de hemel en ze zei bij zichzelf: “ De Heer heeft Zich mijn lot aangetrokken. Hij deed dit voor mij zodat de mensen mij niet langer zullen verachten. En Elisabeth aanbad de Heere in geest en waarheid. ( SB, MH, de Bijbel in gewone taal, SV, NBV )