Johannes 16: 20-23
De woorden van Jezus tot Zijn leerlingen om Zijn sterven aan te kondigen luidden:
Werkelijk, Ik verzeker jullie, je zult huilen en weeklagen terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn maar je verdriet zal in vreugde veranderen. Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is. Maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer omdat ze blij is dat er een mens ter wereld gekomen is. Jullie hebben nu verdriet maar Ik zal jullie terugzien en dan zul je blij zijn, en niemand zal jullie je vreugde afnemen.
Jezus gebruikte bijna altijd gelijkenissen om de mensen de geheimen van het Koninkrijk van God te openbaren. Het was zover, Zijn lijdenstijd stond voor de deur. Zijn vertrek van de aarde zou hen ontzettend verdrietig maken. De leerlingen zouden luid klagen en diep bedroefd zijn. Het grondwoord “klaio” betekent: wenen, buiten zichzelf zijn van verdriet. ( vgl. Joh. 11:31,33 / Joh. 20: 11,13,15) Het woord ‘threneo’ dat in dit evangelie alleen hier voorkomt, is een aanduiding van het rouwen om een dode. ( vgl.Matth. 11:17/ Lucas 23:27). Om het sterven van Jezus zouden de leerlingen diep rouwen. De houding van de ongelovige wereld, met name die van de toenmalige Joden zou hiermee in schril contrast staan. Zij zouden zich juist verheugen over Zijn dood. Ze zouden het gevoel hebben dat ze de uiteindelijke overwinning behaald hadden. Hun leedvermaak om het lijden van de Heere Jezus zou alle woorden waarmaken die Jezus daar ooit over gezegd had. ( zie Joh.15: 18).
Maar zo zou het niet blijven, verzekerde Jezus Zijn leerlingen. Het verdriet van Zijn discipelen zou spoedig in grote blijdschap veranderen. Dat zou al vlak na Zijn opstanding uit de doden zo zijn. (vgl. Joh. 20:20) En na de komst van de Heilige Geest zou die blijdschap nog veel groter worden. De Geest zou hen er ook de ogen voor openen dat het afschuwelijke kruishout van Golgotha later de oorzaak van hun blijdschap zou worden. Want als Jezus niet gestorven was, dan zouden hun zonden nooit vergeven kunnen worden.
Om de leerlingen dat allemaal duidelijk voor ogen te stellen gebruikte Jezus de vergelijking van een bevallende vrouw. Een beeld dat iedereen zich gemakkelijk voor kon stellen. De geboorte van een kind gaat met veel pijn en moeite gepaard. Maar zodra de baby geboren is, is dat allemaal voorbij. In plaats van al die narigheid is er dan grote blijdschap en dankbaarheid. Zo zou het ook met de leerlingen gaan. De blijdschap over de opstanding van hun Meester uit de doden en later de uitstorting van de Heilige Geest zou alle rouw naar de achtergrond laten verdwijnen. Hun vreugde zou ook veel duurzamer zijn dan de blijdschap om een pasgeboren kind. ( vgl. Joh. 15: 11/ 17:13). Niemand zou die nog ooit van hen af kunnen nemen.
Met deze laatste woorden zinspeelde Jezus op de ongelovige wereld. Door Zijn lijden en sterven had Jezus de wereld overwonnen. De uitspraak van Jezus: ‘Uw hart zal zich verblijden’ refereert aan Jesaja 66:14. “Wat jullie daar zien zal je hart verblijden”
Van deze woorden gaat een grote troost uit. Wij mogen op het kruis van Golgotha zien met grote blijdschap en verwondering. Jezus heeft ons vrijgemaakt van zonde en schuld. Hij zet ons leven in het licht van Zijn genade. Hij heeft al het lijden er voor over gehad. Zijn plan was dat Hij in onze plaats zou sterven opdat wij leven zouden leven. Want de Zoon des mensen is gekomen om Zijn leven te geven tot een losprijs voor velen. ( Marcus 10:45).
“Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam heeft gedragen op het hout.”( 1 Petrus 2:24).
‘De Heer heeft ons aller ongerechtigheid op Hem doen neerkomen.’( Jesaja 53:6)
Het Doel van dit alles was om ons tot God te brengen. ‘Christus heeft eenmaal voor de zonde geleden, de Rechtvaardige voor de onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen.’ ( 1 Petrus 3:18). Het lijden van Jezus Christus heeft ons tot God gebracht, die vol van blijdschap is voor altijd en eeuwig.
En verder werden juist in het uur van de dood de Vader en de Zoon verheerlijkt. ‘Nu is de Zoon des mensen verheerlijkt, en God is in Hem verheerlijkt.’( Johannes 13:31).
Ja, nu hoeven wij niet meer te treuren. Wij mogen ons verheugen in Hem. Onze vreugde in het genieten van God en Gods verheerlijking in onze redding zijn één en dezelfde. Zeker er is hier op aarde nog veel dat ons verdrietig maakt en ons laat treuren. Maar al het verdriet om zonde en dood zal eens voorgoed vergeten zijn. Wat een heerlijke toekomst is dat!
Nederland Zingt: Jezus leeft in eeuwigheid