Jezus vertolkte elke dag van Zijn leven uiterlijk en innerlijk een mix van nederigheid en kracht. Hij was de Leeuw die tegelijkertijd het Lam was. Nadat Hij dertig jaar van Zijn leven stil en verborgen in Nazaret doorgebracht had, trad Hij in de openbaarheid. Het eerste wat opviel was dat Hij de leiding en autoriteit van Zijn Vader volledig erkende. Dat deed Hij door naar Johannes te gaan en Zich door hem te laten dopen. Een doop die Jezus eigenlijk helemaal niet nodig had.
Johannes was een profeet, aangewezen door God Zelf. Zijn geboorte was door een engel aangekondigd. “ Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer, en wijn en andere gegiste drank zal Hij niet drinken. Hij zal vervuld worden van de Heilige Geest, terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is. En hij zal velen uit het huis van Israël tot de Heer hun God brengen. Als bode zal hij voor God uitgaan om ouders met hun kinderen te verzoenen en om zondaars tot rechtvaardigheid te brengen. Zo zal hij het volk gereed maken voor de Heer. “ had de engel tegen Zacharias, zijn vader gezegd. Zo was het gegaan. Johannes groeide op en werd gesterkt door de Geest. Hij leefde in afzondering in de woestijn tot de dag aanbrak waarop hij zich kenbaar maakte aan het volk van Israël. ( Lucas 1: 80 )
Die tijd brak aan in het vijftiende jaar van de regering van keizer Tiberius. De opvolger van keizer Augustus. De Heere Zelf richtte het Woord tot Johannes en gaf hem de opdracht om zijn missie te beginnen. ( Lucas 3 : 2. ) En zo gebeurde het, dat Johannes de omgeving van de Jordaan opzocht om de mensen te verkondigen dat ze tot inkeer moesten komen, en zich moesten laten dopen. De mensen stroomden toe. Johannes had het razend druk.
Op een dag was het zover. Jezus kwam eraan. Johannes moet intens naar Hem uitgekeken hebben. Hij wist alles, dat hadden zijn ouders hem verteld. Het volk was vol verwachting. Ze vroegen zich allemaal af of hij misschien de Messias zou kunnen zijn. Maar Johannes zei tegen hen: “ Ik doop jullie wel met water, maar er komt iemand die oneindig veel meer vermag dan ik. Hij zal jullie dopen met de Heilige Geest en met vuur. Hij houdt de wan in Zijn hand om de dorsvloer te reinigen. Het graan zal Hij bijeenbrengen in Zijn schuur en het kaf met onblusbaar vuur verbranden. “ ( Lucas 3 : 15 – 17 )
Hoewel Jezus volkomen zuiver en rein was, werd Hij in de Jordaan ondergedompeld alsof Hij verontreinigd was. Het gaf Zijn totale overgave aan Zijn missie weer. Een reactie liet dan ook geen seconde op zich wachten.
Het is opmerkelijk hoe eervol God Zijn Zoon erkende!
De Heere, de God van hemel en aarde, opende de hemel. Jezus zag de Heilige Geest als een duif op Hem neerdalen. Volgens de oude overlevering ging dit vergezeld van een fel lichtschijnsel.
Jezus hoorde een Stem die bedoeld was om Hem aan te moedigen. Jezus stond immers voor het begin van Zijn missie hier op aarde en niets kon Hem beter bemoedigen dan de stem van Zijn Vader.
“ Jij bent Mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde! “ riep God Hem vanuit de hemel toe.
Deze stem was het harnas, en tegelijkertijd de bemoediging en kracht die Hij meenam de woestijn in, terwijl de duivel op het punt stond Hem te verzoeken, en alles in het werk te stellen om Zijn missie te beëindigen.
Deze schitterende geschiedenis bemoedigt iedereen die zich door God geroepen voelt om een bepaalde taak te verrichten. Niemand minder dan God Zelf staat ons terzijde. En iedere keer wanneer we Zijn Stem gehoorzamen, zal Hij ons bemoedigen. Die bemoediging heeft de kern van deze geschiedenis in zich : God geeft ons Zijn Heilige Geest, en laat ons Zijn stem horen. Het is een stem vol blijdschap en trots. God ziet ons, Hij zorgt ervoor dat we onze taak hier op aarde in Zijn kracht zullen volbrengen!