De schepping ( 2 )

De tweede dag.
De dampkring.

Het eerste gedeelte van het scheppingsverhaal gaat vooral over het Goddelijke werk van het scheiden. Op ingenieuze wijze scheidde de Heere licht van duisternis, water onder van water boven het gewelf, en droog land van zee. De oerelementen gehoorzaamden Hem en haastten zich naar de door hun Schepper aangewezen tijd en plaats! Dag, nacht, hemel, aarde en zee kregen hun eigennaam,functie en plaats, gelukkig toegewijd en onderworpen aan de almacht van de Elohiem. Nadat het licht was opgegaan  en zich op het eerste 24-uurs ritme opnieuw voor korte tijd door de duisternis liet afwisselen, ging de Heere verder!

God zei: ‘Er moet midden in het water een gewelf komen dat de watermassa`s van elkaar scheidt.’ En zo gebeurde het. God maakte het gewelf en scheidde het water onder het gewelf van het water erboven. Hij noemde het gewelf hemel. Verschillende uitdrukkingen en beelden beschrijven de atmosferische hemel. Elihu beschreef de hemelkoepel als zo hard als een spiegel ( Job 37: 18 ) “ Soms blijft de zon onzichtbaar, terwijl zij achter de wolken straalt. Dan komt de wind en blaast de hemel schoon. Uit het noorden nadert een gouden schittering, huiveringwekkend is de luister waarin God Zich hult.” riep hij uit. Jesaja vulde deze beelden aan: ‘Hij spreidt de hemel uit als een doek, ja  spant hem uit als een tent om in te wonen.'( Jesaja 40: 22 ) Het scheppingswerk van God overstijgt het menselijk begrip zo ver dat wij niets hebben in te brengen wanneer de Heere een besluit neemt. ‘ De Ontzagwekkende, Die wij niet kunnen vatten, is groot door Zijn kracht en door Zijn recht. Daarom hebben de mensen ontzag voor Hem want Hij ziet om naar mensen die Hem aanbidden in Geest en waarheid.

Het was morgen geweest en avond geworden, de tweede dag was door Gods besluit ten einde gekomen. De Elohiem had de dampkring ingericht.