Bidden ( 6 )

Manieren, momenten en plaatsen om te bidden.
Samen met andere christenen
Handelingen 4 : 23, 24, 31 

‘ Nadat Petrus en Johannes waren vrijgelaten, gingen ze naar de leerlingen en vertelden wat de overpriesters en de oudsten hadden gezegd. Toen de leerlingen dat hoorden riepen ze God eensgezind aan met de woorden: ‘ U Heer hebt de hemel en de aarde en de zee geschapen en alles wat daar leeft. ‘ Toen ze hun gebed beëindigd hadden, begon de plaats waar ze bijeen waren te beven, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en spraken vrijmoedig over de boodschap van God. ‘ 

Bovenstaand gebed speelt zich af in een turbulente tijd. De uitstorting van de Heilige Geest op de Pinksterdag had een groots effect gehad. Drieduizend zielen waren op één dag tot inkeer gekomen en hadden hun leven overgegeven aan de Heere Jezus. ( Handelingen 2 ) 

Maar er was ook tegenstand gekomen. De apostelen werden gevangen gezet, met de bedoeling om de boodschap over de Heere Jezus Christus stop te zetten. De Joodse leiders ondervraagden hen en zetten hen gevangen. Tijdens het daaropvolgende verhoor verkondigden ze echter met grote vrijmoedigheid de heerlijke boodschap van het Evangelie van Jezus Christus. Hoewel ze een zwijgverbod opgelegd kregen, zei Petrus vrijmoedig dat er geen denken aan was dat ze hieraan gevolg zouden geven. Nadat Petrus en Johannes waren vrijgelaten, gingen ze naar de leerlingen om alles te vertellen wat de hogepriesters en oudsten hadden gezegd. 

Opvallend detail: Petrus en Johannes gingen niet naar hun eigen familie, maar naar de apostelen en naar de gemeente die in gebed bij elkaar gekomen was ( Hand. 12 : 12 ) op één van de plaatsen die door rijkere gemeenteleden ter beschikking was gesteld. ( vs 31) 

Toen de overige leerlingen en de apostelen hoorden over het spreekverbod, werden ook zij niet bevreesd, al namen ze de bedreigingen wel serieus. Vandaar hun eenstemmig gebed of de Heilige Geest hen vrijmoedigheid wilde geven, en hun getuigenis zou blijven bekrachtigen met wonderen en tekenen. ( vs 30 )

Hun gebed was homothumadon ( één van begeren, eendrachtig, zoals ook staat in Hand. 1 : 14, Hand. 2 : 1, 46 ) Een dergelijk gebed werd dan ook zeker verhoord. ( Matth. 18 : 19 ) God de Vader werd aangesproken met despote ( heer, meester, eigenaar ). Deze uitdrukking  – die zelden voorkomt in het Nieuwe Testament – staat tegenover slaven. ( vs 29 / Lucas 2 : 29 ) De apostelen baden in alle nederigheid. Ze stelden geen eisen aan God, maar ze vertrouwden zich helemaal aan Hem toe. ( vergelijk met psalm 27 ) Het begin van hun gebed vertoonde overeenkomsten met gebeden uit het Oude Testament. ( 2 Kon 19 : 15 / Nehemia 9 ; 6 ) waarin God als de Schepper van alle dingen wordt beleden. Dit was dan tevens een belijdenis om ook nu in te grijpen. 

Er is nog veel meer over dit gebed te zeggen. Het was een gebed naar Gods wil, dat is het belangrijkste. En het antwoord liet niet lang op zich wachten. Als Goddelijk antwoord op het gebed van de gelovigen vond er een aardbeving plaats. Eén van de bevestigende tekenen en wonderen waarom de gelovigen hadden gevraagd. Een aardbeving is soms een teken van Gods bijzondere tegenwoordigheid. ( Exodus 19 : 18 / Jesaja 6 : 4 / Matth. 28 : 2 ) 

Het gevolg van het gebed en de aardbeving was dat de gelovigen vrijmoedig gingen spreken over de boodschap van het Evangelie, en van God! 

Als je je realiseert hoeveel er van ons gelovig, eenstemmig bidden afhangt, dan wil je niets liever dan dit bidden daadwerkelijk de centrale plaats in je leven geven, die het verdient. 

Geef een reactie