1 Korintiërs 16:5-9
Paulus wilde de Korintiërs niet teveel beloven, maar hij toonde hen wel zijn verlangen om bij hen te overwinteren. In het winterseizoen was er geen scheepvaart mogelijk, de bergpassen rondom de stad waren onbegaanbaar. Een grote reis ondernemen kon niet. Paulus wilde langere tijd in Korinthe blijven zodat de gemeenteleden de tijd hadden om hem verder te helpen. Hij had financiële hulp en materiële hulp nodig die de Korintiërs hem zouden kunnen geven. Zijn reisdoel stond nog niet helemaal vast, zo bleek uit zijn woorden. Het zou Jeruzalem kunnen zijn, maar hij zou ook Rome als reisdoel kunnen kiezen. ( Handelingen 19:21).
Paulus verlangde er tegelijkertijd naar om de vriendschapsbanden met de Korintiërs aan te halen. Hij was al van plan om naar Macedonië te reizen. Hij zou de route via Troas kunnen nemen, maar ook via Filippi kunnen varen om dan richting het zuiden te reizen en in Korinthe te overwinteren. Hij zou ook de oversteek via de Egeïsche zee kunnen maken om tenslotte, nadat hij in Korinthe was geweest, verder te trekken naar het Noorden, naar Macedonië. ( vgl. 1 Kor.1:16)
Als hij dat deed, zou hij niet zo lang in Korinthe kunnen blijven. Zijn plannen waren altijd onderworpen aan die van zijn God.( vlg. 1 Kor. 4:19/ Hand. 18:21/ Jak.4:15).
De spanningen tussen Paulus en de gemeente waren er uiteindelijk de oorzaak van dat deze plannen meer dan eens werden gewijzigd. ( vgl. 2 Kor. 1:15 – 2: 4)
Op het moment dat Paulus zijn brief afmaakte was hij nog razend druk in Efeze. Als je deze brief naast de brief aan de Handelingen legt en die met elkaar vergelijkt, dan blijkt dat Paulus Timotheüs al op weg gestuurd had naar Korinthe. Zelf is hij meer dan twee jaar in Efeze gebleven om het evangelie van Jezus Christus te verspreiden. ( Hand. 19: 10 )
Het Pinksterfeest dat Paulus bedoelde heeft waarschijnlijk in het jaar 54 plaatsgevonden. Heel bijzonder dat er al over een Pinksterfeest gesproken werd. Dat geeft aan dat dit typisch Joodse oogstfeest ook in de nieuwe christelijke gemeenten al werd gevierd als een herinneringsfeest aan de uitstorting van de Heilige Geest. (Hand. 20:16/ Lev. 23:9/ Deut. 16:9)
‘Er is voor mij een grote en krachtige deur geopend in Efeze’ schreef de apostel. Er zijn veel tegenstanders – dat schreef hij ook.
Een deur is een gelegenheid om het Evangelie te verkondigen. Waarschijnlijk had Paulus zelfs toegang tot de hoogste kringen aldaar. Het woord ‘energis- werkzaam, effectief’ – geeft hierbij de invloed van Paulus` prediking aan.
Je hoort hier verder niets over de aard van de tegenstanders. Waarschijnlijk is de brief geschreven toen de oproer van de zilversmeden in Efeze begonnen was. Zij maakten zilveren tempeltjes ter ere van de god Artemis. Andere tegenstanders waren de Joden ( Handelingen 19). In deze roerige omstandigheden wilde Paulus de gemeenteleden van Efeze niet alleen laten.
Trouwe moedige Paulus. Het kon hem geen zier schelen wie er boos was om de woorden die hij sprak. Hij voldeed gewoon aan de opdracht van Jezus Christus, de Zoon van God. Hij had Hem lief boven alles en iedereen hier op aarde. Hierdoor is zijn levensverhaal het verhaal geworden van een nederige held in dienst van het Koninkrijk van God!
Paulus en meer niet – van het album ‘Wat Zullen Wij Dan Van Deze Dingen Zeggen?’