Hallo, hallo mag ik er eindelijk eens uit? Ik ben he-le- maal niet gewend om ingeblikt te zitten. Het is hier veel te benauwd! Mijn naam is Tunie de tonijn en ik woon in de zee. Daar ben ik gewend om vliegensvlug door het water te schieten. Tonijnen zoals ik zijn razendsnelle zwemmers. Ze kunnen wel vijfenzeventig kilometer per uur afleggen! Nu ik hier in dit blikje zit, zie ik er niet uit, ik zit opgepropt met stukjes andere tonijn. Vroeger had ik een hele mooie diepgevorkte staart en twee rugvinnen. Die heb ik niet meer. Hoe dat komt? Ik kan het zelf bijna niet vertellen omdat ik dan weer zo huilen moet. Samen met mijn hele familie Tonijn zwom ik in het heerlijke warme water van de Middellandse Zee. We hadden het daar reuze leuk ! De hele dag speelden we tikkertje en zwommen om rotsen en kliffen heen. In mei en juni werden er veel nieuwe tonijnen geboren, en onze moeders gingen de hele dag bij elkaar op kraambezoek. Ze kletsen urenlang over haaien, zeeschildpadden en zwaardvissen. Mijn neefjes, nichtjes en andere vriendjes verstopten zich in de hoeken en gaten van de kliffen. Op een kwade dag gebeurde het. We zwommen wat hogerop en ineens zaten we gevangen in iets raars. Dat rare heet een lokvlot! Eigenlijk is het verboden, maar niemand geeft er om. Als we met een hengel gevangen waren, dan was ik niet zo boos geweest. Nu ben ik woedend! Om ons makkelijk op te vissen werden wij midden op de zee gevangen. Wie denkt er op die plek aan een hengel of een lokvlot? Niemand toch! Samen met ons werden er veel andere vissen gevangen. Er zaten nog een dolfijn, een zeeschildpad en allerlei andere vissen in het net. Dat mag helemaal niet! De vissers gooiden alle vissen op een hoop en verkochten ze op de markt. Wij werden niet verkocht op de markt, we gingen naar de blikjesfabriek. Onze mooie staarten en vinnen werden van ons afgesneden, en onze koppen ook. Wij waren eigenlijk nog veel en veel te klein om al in een blikje te zitten. We hadden eerst nog moeten groeien. Dan zouden we trouwen en kleine tonijntjes krijgen. Dat kan nu niet meer. Hier zitten we dan. Ik hoop maar dat jij geen tonijn lust.
http://www.greenpeace.nl/Global/nederland/report/2010/5/Greenpeace%20MaakSchoonSchap%20analyse%202010%20DEF.pd
