Het pasgeboren kind Jezus dat in doeken gehuld in de kribbe gelegd was, werd door de Engel Gabriël het Heilige Kind genoemd. ( Lucas 1: 35 ) De Zoon van God! Uiterlijk was daar niets van te zien, het was een kind als alle andere pasgeborenen. Acht dagen na zijn geboorte brachten Josef en Maria hun zoontje naar de tempel om hem volgens de wet van Mozes te laten besnijden. Zo werd Hij op een bijzondere manier, reeds beschreven in Exodus 13, aan de Heere gewijd. Volgens de door God Zelf ingestelde wet moest elke eerstgeboren zoon worden vrijgekocht en rein verklaart.
Josef en Maria gingen de tempel binnen om hun Zoon aan de Heere op te dragen en de voorgeschreven rituelen door de priester te laten uitvoeren. Omdat zij arm waren konden zij zich de kostbare ram niet veroorloven. In plaats daarvan mochten zij twee tortelduiven of twee jonge duiven offeren, één als brandoffer en één als reinigingsoffer. De priester zou voor Maria de verzoeningsrite uitvoeren, en haar bovendien na 40 dagen – de voorgeschreven kraamperiode – rein verklaren.
Onopgemerkt liep het jonge stel het uitgestrekte tempelcomplex binnen. In de woelige drukte van het verkopen van dieren voor de offers, en het wisselen van vreemde valuta had niemand erg in dit bijzonder tijdsstip van de wereldgeschiedenis. Niemand? Niets van Gods wonderen gaat buiten Zijn leiding om. Hij zorgt altijd voor de juiste mensen op de juiste plaats en tijd. Dit alles met het Doel om Zijn grote Naam te verheerlijken!
Zo gebeurde het ook nu. In Jeruzalem leefde een oude man die eigenlijk een profeet was omdat de Heilige Geest op hem rustte. ( Lucas 1: 67/ 2: 36 ) Waakzaam wachtte hij op de vervulling van Gods beloften. De Heere Zelf had hem voorzegd dat Hij niet sterven zou voordat deze belofte vervuld zou zijn. Biddend en hopend heeft Simeon uitgezien naar het ogenblik dat de Heere deze belofte waar zou maken.
Gods Geest leidde Simeon naar de tempel. Precies op dat moment kwamen Josef en Maria binnen met het kind Jezus. Zonder twijfel wist Simeon om Wie het ging. Alsof het volkomen natuurlijk was nam hij de Baby van Zijn ouders over. Simeons ogen straalden want hij besefte dat het Heil van de profeet Jeremia vervuld was. Dit was de Vertroosting uit Jesaja 40: 1-2 / 49: 13/51: 3.12/ 57: 18 / 61:2 / 66: 13!
Het eerste wat Simeon deed was het loven van God! Zijn tijd hier op aarde was volkomen geworden, het wachten en uitzien vervuld. Hij hoefde niet langer hier te blijven, zijn taak als dienstknecht zat erop!
“ Nu laat U Heere, Uw dienaar in vrede gaan! Want met eigen ogen heb ik de Redding gezien die U bewerkt hebt ten overstaan van alle volken! Een Licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen, en dat tot eer strekt van Uw volk Israël. Kernachtig zijn de woorden waarmee de apostel Lucas zich uitdrukt. Het universele perspectief is kenmerkend voor het werk van de Heere Jezus. Zó allesomvattend zal de nederige geboorte van de Heere Jezus blijken te zijn dat het zal leiden tot de openbaring van de Redding voor de hele wereld.”
Bijna niemand besefte dat nog! Maar Simeon wist het. De Heere wist dat Josef en Maria deze zekerheid nodig hadden om kracht te ontvangen voor de opvoeding van hun kind. Zo bemoedigde de Vader van de Heere Jezus Zijn ouders steeds precies op het juiste ogenblik. Zo openbaarde Hij hen ook waarom dat nodig was.
“ Weet wel dat velen in Israël door Hem ten val zullen komen, of juist zullen opstaan. Hij zal een teken zijn dat betwist wordt, en zelf zult u als door een zwaard doorstoken worden. Zo zal de gezindheid van velen aan het licht komen.” profeteerde Simeon.
Het kind Jezus zou in Zijn volwassenheid op veel tegenstand stuiten. Dat verzet zou zijn weerslag hebben op het leven van Maria. Als moeder moest zij lijden aan het lot van haar Zoon. Bovendien zou de Heere Jezus afstand nemen van Zijn moeder om Zich helemaal aan de opdracht van Zijn Vader te wijden. ( zie 2: 49/ Joh. 2: 4 ) En uiteindelijk zou zij haar Kind aan het kruis zien sterven. Wat een bittere toekomst wachtte haar, menselijk gesproken. De prijs van haar eigen zonden zouden dit zwaard nog dieper door haar ziel doen gaan.
Voor ons is het onbegrijpelijk dat de Heere zo Zijn heilsplan wilde vervullen. Maar wie het gelooft die ziet meer dan het lijden en sterven, en de nederige geboorte. Die ziet het eeuwige Licht dat op aarde kwam om onze donkerheid te verlichten. Hier in het begin, en straks voor eeuwig!
