“ Ananias! Ananias! “
Met een ruk kwam Ananias overeind. Wat was dat? Droomde hij? Was het de stem van God?
“ Ja? Heere! “ “ Ananias, ga naar de rechte Straat. Vraag in het huis van Judas naar iemand uit Tarsus. Saulus. Zo is zijn naam. Hij bidt en heeft jou in zijn droom zien binnenkomen. Hij zag je hem de handen opleggen om weer te kunnen zien. “
Saulus van Tarsen? Die levensgevaarlijke man? Ananias huiverde onwillekeurig en dacht aan de pogroms. Hij hoorde het geschreeuw en gehuil nog in zijn oren als hij aan de verhalen dacht die overal verteld werden. Mensen die meegesleurd werden uit hun huizen om nooit meer terug te keren. Vreedzame eerlijke burgers die geen vlieg kwaaddeden. Hun enige vergrijp lag in de belijdenis van hun geloof in Jezus Christus. Voor hen de Zoon van God.
Angstig klonk zijn verweer. “ Heere, iedereen vertelt mij over hem. Vooral over al het kwaad dat hij de heiligen die bij U horen heeft aangedaan. Heiligen, de mensen die God toebehoren en Hem eren. Paulus had een gruwelijke hekel aan hen gehad. Deze levensgevaarlijke kerel was nu in Damascus. Daar zou hij naartoe moeten? Geen denken aan! “ Heere, deze Saulus heeft toestemming van de hogepriesters om iedereen die Uw Naam aanroept in de boeien te slaan! Het zal hier velen het leven kosten! “ Ananias voelde zich eerder geroepen om een run te nemen en ieder lid van de gemeente te waarschuwen om zich nog tijdig in veiligheid te stellen. Maar Gods plannen zijn anders dan die van mensen. Zijn gedachten zijn hoger, Zijn wegen eveneens.
“ Ga naar hem toe Ananias! “ zei God. Hij is het instrument dat Ik uitgekozen heb om Mijn Naam uit te dragen onder alle volken, en alle heersers. Ja, ook onder alle Israëlieten. Ik zal hem laten zien hoeveel hij moet doorstaan om Mijn Naam.” Niet langer zouden mensen moeten lijden om Saulus. Saulus zou moeten gaan lijden om Jezus, die hij zo gehaat en vervolgd had. Ananias spoedde zich door de straten van Damascus. Als God iets beveelt dan geeft hij tevens de kracht om Zijn opdracht uit te voeren. Zijn grote angst veranderde. God gaf hem gehoorzaamheid in zijn hart.
“ Saul, broeder, ik ben gezonden door Jezus. Dezelfde Die aan u verschenen is op de weg naar Damascus. Hij wil u weer ziende maken,en u vervullen met de Heilige Geest.”
Direct gebeurde er een wonder. Sauls ogen herstelden zich, hij zag alles weer. Tegelijkertijd openden zijn zielsogen zich. Zijn einde was niet nabij, zijn leven begon! Een leven tot eer en dienst aan God! Saulus werd gedoopt. Hij ging onder in het water, legde zijn oude leven af en kwam weer op! Het nieuwe leven wachtte!
De geestelijke strijd, het verdriet over zijn daden -die hij nu pas kon overzien – het viel allemaal weg. Liefdevolle handen reikten hem voedsel aan. Hij kwam weer op krachten. Maar daar liet de Heere het niet bij! Hij zou aan Zijn eer komen.
Ananias nam Saulus,die nu zijn broeder in het geloof geworden was, mee naar de synagoge. Niet om de mensen eruit te sleuren en mee te nemen naar Jeruzalem.
Hij verkondigde hoe groot en goed de Heere is. Jezus was niet langer zijn doodsvijand. Dreiging en moord waren opgelost in het niet. Zijn vernieuwde hart was licht, en vol van genade, liefde en vrede!
https://www.youtube.com/watch?v=HHEw837pevY
