De Heilige Geest speelt op veel plaatsen in de Bijbel een grote rol. Er wordt Hem een belangrijk aandeel toegewezen in de schepping ( Gen. 1: 2 ) In de leiding van het volk Israël ( Jes. 63 : 11 ) in het spreken van de Heere tot mensen ( 2 Sam. 23: 2 ). Maar ook in de menswording van de Heere Jezus ( Lucas 1 : 35 ) en in Zijn opstanding van de doden ( Romeinen 1 : 4 ) Bij de inlijving van de gelovigen in de gemeenschap ( 1 Kor. 12: 13 ), in de toerusting van de dienaren van God ( Exodus 31: 3 ) en in het functioneren van de Kerk. ( Efeze 2: 22 )
We kunnen hieruit opmaken dat de Heilige Geest bij ontelbare hoofdmomenten in Gods omgaan met de mensheid betrokken was. Hij was niet telkens maar toevallig in de buurt als een passieve toeschouwer van alle gebeurtenissen. Het is andersom! De loop van het hele wereldgebeuren is juist aan Zijn aanwezigheid te danken. De Heere God treedt door Zijn Geest op in de totale geschiedenis. Dat is de toon die al in het begin van Genesis werd gezet. Bij de schepping bracht Hij orde waar chaos was. En zo zien wij Hem steeds aan het werk! Het is alsof de Heere in al die ogenblikken steeds gezegd heeft: “ Nu is het goed, hier kan ik werken. “ Het herstel van de relatie tussen God en mens komt als cruciale factor helder in beeld. Steeds opnieuw reinigt Hij, rust Hij toe voor een bepaalde taak, en schenkt Hij persoonlijke groei in rijpheid, kracht en inzicht. Het bewijs hiervan lezen we op uit de hernieuwde energie en het optreden van Petrus in Handelingen 1.
De openbaring van het koninkrijk van God voor Joden, Samaritanen en heidenen was dichtbij gekomen! Uiterlijk was er nog niets van te zien. Hoewel gebed en samenkomsten centraal stonden, en eensgezindheid, broederlijke liefde en een vurige geest hen allen bezette, was de Heere Jezus er niet meer. Er werd een groot appèl gedaan op de afscheidswoorden van de Meester om indachtig te blijven aan de woorden van de profeten.
Dat deden zij.
Op een keer, in die dagen, waren ze met een groep van ongeveer honderdtwintig mensen bij elkaar gekomen. Door de Geest gedreven stond Petrus op. Onwetend nog van het feit dat hij een hoofdrol zou gaan spelen in de groep apostelen en in de opening van het Koninkrijk voor de Joden, Samaritanen, en heidenen. ( Hand. 2: 14 / 4: 8 / 8: 14 / 10: 5, 9 / 12: 3 )Hier bevond zich de aanvang van de christelijke kerk! De korrels van het mosterdzaad dat tot een boom zou uitgroeien en het zuurdeeg dat het hele deeg doortrekken zou. Hij opende zijn mond en zei: “ Broeders en zusters, het schriftwoord waarin de Heilige Geest door de mond van David heeft gesproken door Judas, de gids van de mensen die Jezus gevangen hebben genomen, moest in vervulling gaan. “
Judas. Er viel een stilte. Huiveringwekkend wat er met hem gebeurd was. Hij had zich in diepe wanhoop van het leven beroofd. Hoe had het zo kunnen gebeuren? Was het de leiding van God geweest? Stille vragen moeten het hart van de achterblijvenden hebben vervuld. Hij was zo lang met hen samen geweest. Ze hoorden hem het geld nog uit de beurs halen! Hij leek deel gehad te hebben aan de geest en natuur van een christen, maar het tegendeel was gebleken.
“ Van de beloning van zijn schanddaad kocht hij een stuk grond. Maar bij een val werd zijn buik opengereten, zodat zijn ingewanden naar buiten kwamen. “ ( Hand. 1: 18 ) Afschuwelijk lot.
Was er geen vergeving voor hem mogelijk? Hij had berouw gehad en de dertig zilverstukken naar de hogepriester teruggebracht. “ Ik heb een zonde begaan door een onschuldige uit te leveren. “ Had hij uitgeroepen. Maar de hogepriesters en oudsten gaven er niets om. “ Wat gaat ons dat aan? Zie dat zelf maar op te lossen! “ hadden zij gezegd. Klinkklaar en helder bleek dat het hen totaal niet om de ziel van een mens te doen was. ( Matth. 27)
“ Alle inwoners van Jeruzalem hebben van deze gebeurtenis gehoord. Daarom noemen ze dat stuk grond in hun eigen taal Akeldama, wat “ bloedgrond “ betekent. In het boek van de Psalmen staat namelijk geschreven: “ Laat zijn woonplaats een woestenij worden, en laat niemand daar nog verblijven. Laat een ander zijn taak overnemen. Daarom moeten wij iemand anders voor hem kiezen. Een van de mannen die steeds bij ons waren toen de Heere Jezus nog onder ons verkeerde. Iemand die met Hem was, vanaf de doop door Johannes, tot op de dag waarop Hij in de hemel opgenomen werd. “
Het blijkt duidelijk dat de apostelen zich van hun taak en verantwoordelijkheid bewust waren. Ze wisten dat zij geroepen waren om te getuigen van de gebeurtenissen, woorden, en daden van de Heere Jezus. Op het juiste ogenblik, het ogenblik dat het nodig was, had de Meester hun verstand verlicht en de nevels op doen klaren. Zie en bewonder Zijn leiding, zelfs door de meest treurige ogenblikken van de wereldgeschiedenis. De zaak van Christus zal nooit door het ontbreken van getuigen verloren gaan! ( SBiP, MH )
