Het gebed ( 4 )

Bidden is spreken, spreken met God. Die je niet overlaat aan je lot.
De nieuwe stenen tafelen.
Het is al een jaar geleden dat het volk van Israël uit Egypte vertrok. Wat is er veel gebeurd! Hoewel de Heere God Zijn wetten gegeven had op de berg Sinaï was het volk ongehoorzaam en ondankbaar geweest. Daar waren ze voor gestraft. Hoe moest het nu verder? Ze hadden immers in plaats van de Heere een gouden kalf gemaakt en aanbeden? Zou de Heere nu nog wel de leider van het volk willen zijn? Zou Hij Zijn genade vergeten en nooit meer van ontferming willen weten?
De Heere vergeet Zijn beloften nooit. Opnieuw komt Hij naar Mozes toe. Hij zegt: “ Mozes, vertrek hiervandaan. Neem het hele volk Israël met je mee en ga naar het land dat ik beloofd heb aan Abraham, Isaak en Jakob. Ik heb gezworen dat ik dat aan hun kinderen zal geven. Het is een land dat overvloeit van melk en honing.
Ik zal een engel voor je uitsturen, en Ikzelf zal alle volken: de Kanaänieten, Amorieten, Hethieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten verdrijven uit het land.
Zelf zal ik niet met jullie meegaan want jullie zijn zo onhandelbaar dat Ik jullie in Mijn woede onderweg wel zou kunnen doden! “
Wat een bericht! Toen het volk Israël het hoorde gingen ze diep onder de indruk van deze woorden in de rouw. Niemand droeg sieraden.
Waarom niet? Omdat de Heere tegen Mozes had gezegd dat Hij héél misschien van gedachten zou veranderen als ze naar dit bevel luisterden.
Vanaf de dag dat Israël verder reisde lieten iedereen de grote oorringen, armbanden, kettingen en andere sieraden in de zadeltassen van de ezels en kamelen zitten.
Sober en zwijgend trokken ze verder door de brandend hete woestijn.
Elke keer opnieuw als ze ergens hun tenten opsloegen zette Mozes óók een tent op. Ver van de andere tenten vandaan. Mozes noemde zijn tent ‘ ontmoetingstent’. Het was niet zomaar dat hij deze tent zo ver van de andere vandaan zette. De tenten van de Israëlieten waren totaal vervuld met hun zonden. Dat kwam omdat de meesten alleen maar naar de Heere of naar Mozes kwamen wanneer ze een probleem hadden. Ze dienden de Heere niet met hun hele hart.

Daar gaat Mozes. Hij loopt het kamp uit op weg naar de ontmoetingstent. Iedere keer als hij daarheen vertrekt, gaan alle Israëlieten voor de ingang van hun tent staan. Ze kijken Mozes na, tot hij de ontmoetingstent is binnengegaan.
Mozes slaat het tentdoek neer. Wat gebeurt er nu? Kijk eens naar de wolkkolom, hij komt in beweging! De hele wolkkolom daalt neer tot bij de ingang van de ontmoetingstent! De Heere komt! Hij spreekt met Mozes.
Vol ontzag zien de mensen het wonder gebeuren. Iedereen knielt bij de ingang van zijn eigen tent. Zo bidt iedereen zacht met Mozes mee.

Mozes heeft een hele diepe band met de Heere God. Al vanaf zijn jeugd heeft hij met Hem gesproken. Hij heeft de verhalen over de Heere gehoord. Hij heeft lange jaren in de woestijn rondgezworven. Al die tijd was de Heere heel dicht bij Hem. Mozes kent Zijn God. En de Heere kent Mozes. Wanneer ze samen overleggen, is het net alsof er twee vrienden met elkaar praten. “De Heere spreekt in de ontmoetingstent zoals een mens met een ander mens spreekt”zegt de Bijbel.
Hierna keert Mozes terug naar het legerkamp van zijn volk. De ontmoetingstent blijft niet leeg achter. Jozua blijft in de ontmoetingstent. Jozua is nog jong, maar hij is nergens liever dan dicht bij de Heere. Daarom vindt hij het absoluut geen straf om in de ontmoetingstent te blijven.

Mozes spreekt verder met de Heere. Hij zegt: “ Heere U geeft mij Uw bevelen. Ik wil graag luisteren. Maar wie zult U met mij meesturen? U heeft toch gezegd: “ Jou heb ik uitgekozen, Ik ben je goedgezind? Als dat werkelijk zo is, laat mij dan toch weten wat Uw plannen zijn! Dan leer ik U nóg beter kennen en weet Ik zeker dat U mij gunstig gezind bent. Vergeet toch niet dat deze Israëlieten Uw volk zijn! “
Mozes weet wel hoe liefdevol en genadig het hart van God is. En wat gebeurt er: De Heere antwoordt vol liefde en ontferming. Hij zegt: “ Mozes, moet Ik dan Zelf met je meegaan om je gerust te stellen?”
“ Alstublieft! Heel graag! Als U niet Zelf meegaat laat ons dan maar hier. Hou zou het anders moeten blijken dat U mij goedgezind bent, mij en Uw volk? Dat kan alleen maar als U met ons meegaat!
Dan alleen zal blijken dat wij een bijzondere plaats innemen onder de volken die op aarde leven.”

De Heere zegt: “ Mozes, Ik verzeker je dat ik zal doen wat je van mij vraagt. Omdat Ik je goedgezind ben, en jou uitgekozen heb.”
Mozes kan het bijna niet geloven. Het is even stil tussen de Heere en hem. Dan vraagt Mozes om een teken.
“ Heere, mag ik Uw grootheid, Uw majesteit, mag ik Uzelf zien?”
Daar klinken de woorden al! God spreekt!
“Ik zal in Mijn volle heerlijkheid en glorie langs je heengaan. En in jouw bijzijn zal ik de Naam HEER uitroepen!
Want Ik schenk genade aan wie ik genade wil schenken en Ik ben barmhartig voor wie ik barmhartig wil zijn! “

Mozes moet op een bijzondere plaats gaan staan. Op een rots. Daar, in een veilige kloof verscholen, zal Hij Zijn God voorbij zien trekken. De Majesteit en glans van de Heere is echter zo groot dat Mozes beschermd moet worden. De Heere Zelf zal Zijn hand beschermend voor Mozes`ogen houden, zodat hij niet zal sterven. Mozes zal maar íets kunnen zien van de Heere, van achteraf. Het gezicht van de Heere zal hij niet zien.
Wat heerlijk. Mozes mag nu Zijn grote God heel dicht bij hem zien! Zo zal Hij nieuwe moed en kracht ontvangen om het volk van Israël te leiden.

Ben je zelf intussen ook al gaan bidden? Heb je Zijn stem al gehoord ? Weet je iets van dat samenspreken met God?
Dat kan. Gelukkig ben je als je Zijn stem mag horen.

Soms in een onweer. Dan zegt Hij : “zie je hoe machtig Ik ben?”
Soms op een hele stille plek. Dan zegt Hij: “zie je hoe liefdevol Ik ben?”
Soms als je in Zijn Woord leest. Dan zegt Hij: “ Ik heb jouw naam in allebei Mijn handen gegraveerd.”
Soms in de kerk. Dan zegt Hij: “ luister goed, want Ik de Heere ben heilig!”
Soms op je werk. Dan zegt Hij: “ Ik ben jouw sterkte en jouw kracht! “

Vraagje: Zou je ook zo willen leven als Mozes?
Vraag het gewoon, Ik weet zeker dat er een wonder gebeurt.
Vergeet niet om goed te luisteren, en te wachten tot Hij komt.