Geef, o God Uw wetten aan de koning, Uw gerechtigheid aan de koningszoon. Moge hij uw volk rechtvaardig besturen, uw arme volk naar recht en wet. Mogen de bergen vrede brengen aan het volk en de heuvels gerechtigheid. Moge hij recht doen aan de zwakken, redding bieden aan de armen, maar de onderdrukker neerslaan. Moge hij leven zolang de zon bestaat, zolang de maan zal schijnen, van geslacht op geslacht. Moge hij zijn als regen die valt op kale akkers, als buien die de aarde doordrenken. Moge in zijn dagen de rechtvaardige bloeien, de vrede wereldwijd zijn tot de maan niet meer bestaat. Moge hij heersen van zee tot zee, van de grote rivieren tot aan de einden der aarde. ( Psalm 72 : 1 – 8 )
Koning David was oud geworden. Hij had een smeekbede naar de Heere opgezonden om hem te bewaren en te beschermen nu zijn krachten minder werden en zijn dagen naar hun einde neigden. Het wonderlijke ingrijpen van de Heere in zijn leven had hem ertoe gebracht om andere gelovigen te vertellen wat Deze tijdens zijn lange leven hier op aarde voor hem gedaan had. Ontelbare nakomelingen zouden steun vinden in Davids door de Heilige Geest geïnspireerde gedachten. De Heere had grote dingen voor hem gedaan. Nog één keer wilde hij God loven en prijzen bij het spel op de harp, niet langer gehinderd door zijn vijanden. ( Psalm 71 )
Nadat de laatste tonen van psalm 71 wegstierven, begon een nieuwe regeringsepisode. Davids zoon Salomo stond op het punt om de troon van zijn vader te bestijgen. David zou niet lang meer leven. Korte tijd voor zijn dood droeg de Heilige Geest hem op de opvolging van zijn zoon Salomo bekend te maken. “ Salomo zal na mij koning zijn, en hij zal op mijn plaats op mijn troon zitten.” ( 1 Kon. 1 : 30 ) zei David met volle zekerheid tegen koningin – moeder Bathseba.
Maar hoewel we duidelijk de naam van Salomo lezen, is psalm 72 toch vooral een beeld van het koninkrijk van Christus. David begon psalm 72 met een kort gebed voor zijn opvolger, en vervolgde die hierna met een uitgebreide beschrijving van de heerlijkheden van zijn regering. ( vs 2 – 17 ) om te eindigen met het loven en prijzen van de God van Israël. ( vs 18 – 20 )
Het gebed van David voor Salomo is waarschijnlijk tijdens zijn kroning over hem uitgesproken. Dit mooie en diepgaande gebed is tegelijkertijd een profetie omdat ze sterke overeenkomsten vertonen met de profetieën die de persoon en het bewind van de Messias beschrijven.
“ Groot is zijn heerschappij. Aan zijn rijk zal geen einde komen. Davids troon en rijk zijn erop gebouwd. Ze staan vast in recht en gerechtigheid, van nu tot in eeuwigheid. “ ( Jesaja 9 : 6 )
“ Hij ademt ontzag voor de Heer. Zijn oordeel stoelt niet op uiterlijke schijn, noch grondt hij zijn oordeel op vonnis van geruchten. Over de zwakken velt hij een rechtvaardig oordeel, de armen in het land geeft hij een eerlijk vonnis.” ( Jesaja 11 : 3, 4 / Jes. 60: 1 / Jer. 23 : 5, 6 / 33: 15, 16 / Zach. 9 : 9 )
Het bewind van Salomo zou een voorafspiegeling van het beleid van de Heere Jezus blijken te zijn. Het zou het ideaal van een universeel bewind van de Messias met rechtvaardigheid en vrede in haar banier volledig realiseren.
Eén van de hoofdfuncties van de koning bestond uit het spreken van recht. Zijn uitoefening van de rechtspraak moest een afspiegeling zijn van die van de Heere, de ware Koning van Israël. ( Psalm 45 : 7 / 1 Kon. 3 : 16 – 28 / Jesaja 11 : 3, 4 )
Dat was nogal wat! Salomo voelde de zwaarte van deze verantwoordelijkheden als een loden last op zijn schouders drukken. Daarom aarzelde hij niet om zijn toevlucht te nemen tot God en Hem om wijsheid te smeken, zodat hij de uitoefening van deze gerechtigheid die als koning van hem geëist zou worden waar zou kunnen maken. ( 1 Kon. 3 : 9, 11, 12 / Spreuken 16 : 12 )
“ Schenk Uw dienaar een opmerkzame geest, zodat ik Uw volk besturen kan, en onderscheid kan maken tussen goed en kwaad. Hoe zou ik anders rechtvaardig kunnen spreken over dit immense volk van U? “ ( 1 Kon. 3 ) smeekte hij.
“ Koningen verfoeien goddeloosheid. Rechtvaardigheid schraagt hun troon. “ ( Spreuken 16) klonk er in zijn achterhoofd. Geen wonder dat Salomo de Heere nodig had!
Rechtvaardigheid en vrede waren tevens de kenmerken voor het bewind van de Messias Zelf. “ Dan zal de gerechtigheid vrede stichten, ze brengt rust en vertrouwen voor altijd. “ ( Jes. 32 : 17 ) Door deze geweldig mooie en belangrijk waarden zou er rust en voorspoed over het land met haar inwoners neerdalen.
Het rechtvaardig handelen van Salomo, en na hem van de Heere Jezus Christus zou als een verfrissende en vruchtbaar makende regen ervaren worden, die totaal anders zou blijken te zijn dan wat de mensen gewend waren. Toch waren het eeuwenoude waarden en normen die opnieuw in het leven geroepen moesten worden. Het probleem was dat de mensen Gods wetten en woorden vergeten waren.
“ Moge mijn onderricht neerdalen als regen, mogen mijn woorden zijn als milde dauw, als regens die de grond doordrenken, lenteregens die het groen in bloei zetten. Want de Naam van de Heer roep ik uit! De Heer is onze God, laat ieder Hem prijzen. Hij is een rots, Hij staat voor recht. Alles wat Hij doet is volmaakt. Trouw is God, rechtvaardig en zuiver. In Hem is geen spoor van kwaad “ had Mozes al gesmeekt. Hij had hierbij de hemel en aarde tot getuigen genomen. Maar Mozes zuchtte ook : “ Gods kinderen werden Hem ontrouw. “
Veel passages uit psalm 72 kunnen geen betrekking hebben op Salomo. Ze zijn duidelijk een weergave van de voorspoed en bestendigheid van het koninkrijk van Christus.
Telkens weer lezen we uit de Bijbel een ontzagwekkende harmonie op. Gods kinderen die door de Heilige Geest bezield werden, diepten uit Gods Woord diamanten van Zijn beloften op. Vele oudtestamentische harten en ogen hadden gezien wat latere leerlingen van de Heere Jezus zouden zien. Om te eindigen in de aanbidding van God, die het nooit moe worden zal om onze ogen te openen voor de hoogte en diepte van Zijn wijsheid. ( Lucas 24 : 25 – 27, 32 )
