Examentijd
Het einde van het schooljaar in zicht! Extra run om al het toetswerk tijdig gecorrigeerd te krijgen. Bovendien al wekenlang mondelinge examens. De meeste leerlingen – normaliter vol praatjes – komen bleekjes en stil binnen. Anderen doen extra stoer! Hoe dan ook: er is geen ontkomen aan, het uur van Beslissing is aangebroken.
Hoewel we de kids op hun gemak proberen te stellen, haperen vele kelen. Anderen beginnen redelijk vloeiend een voorstellingsdialoog in het Duits. Examinator en protocoleur kijken elkaar regelmatig glimlachend aan. Soms is het aangrijpend wat ze zeggen. Opvallend veel leerlingen hebben het over wonen bij hun vader en wonen bij hun moeder. Een jongen zoekt naar de juiste Duitse vertaling. Die hij niet vinden kan. “ Meine Vater und Mutter lieben einander nicht mehr “ zegt hij dan met een wat hulpeloos schoudergebaar. Schrijnend duidelijk is gebleken dat zo langzamerhand de helft uit de gemiddelde klas van een groot percentage Nederlandse scholen kind van gescheiden ouders is.
Worstelend het halfuurtje mondeling door. “ O nee, niet over het restaurant! Die ken ik niet hoor! “ Of: “ Ik heb een black out, ik moet er even uit! Wat moesten we nou eigenlijk doen ? Ik snap er niks van! Had geen tijd genoeg om te leren!”
Soms schieten ze in de lach. Vele Duitse woorden komen vermoord op tafel te liggen. Andere kids tonen talent! Hoe dan ook, het halfuur gaat voorbij, er komt een cijfer tot stand!
“ Is het wat? wordt het een voldoende? “ Nee jongens dat horen jullie na de toetsweek.” Ok, het is niet anders. Ze hangen nog wat. Luisteren naar adviezen voor de toetsen die nog komen. Stuntelig verdwijnen ze. Op de gang wordt op hen gewacht, het zijn de volgende slachtoffers. Herzlich Wilkommen! Da geht`s wieder los!
