Een bijzonder mens, met bijzondere gaven heeft vaak een bijzondere levensweg. Sommige mensen zeggen iets, waardoor mijn opmerkzaamheid ontwaakt. Onbewust ben ik altijd op zoek naar een verhaal dat het hart raakt.
Zo ontmoette ik Danish, en ik wist gelijk: dat is zo iemand, zo`n bijzonder mens!
Hij vertelde iets over de manier waarop hij van zijn levensweg afgehaald werd, om in Gods koninkrijk terecht te komen. Op een plek waar hij tot op de dag van vandaag schitterend werk verricht. Dat is niet zonder slag of stoot gegaan.
” Via een onschuldige spelletjesvereniging ben ik in het occulte terechtgekomen. Roleplaying games. De naam van de vereniging had mij alert moeten maken. “Thanasthos“, de drift die mensen aanzet tot zelfdoding. Een naam die niet veel goeds suggereert.
Ik voelde mij aangetrokken tot magie. Dat zat wel een beetje in mijn genen. Al vanaf klein kind werd ik gefascineerd door dobbelstenen om zo contact met geesten te zoeken. Ik stelde mijzelf vragen, die ik dan weer via die dobbelstenen door JA of NEE liet beantwoorden. Mijn afkomst – ik ben een half Indo – heeft dat wellicht beïnvloed.
Mijn ouders zijn wedergeboren christenen. Zij bleven altijd voor mij blijven bidden, daar ben ik blij om.
Ik kreeg occulte vrienden. Was zelf de koploper. Geïnteresseerd om verder te gaan dan zomaar een spelletje. Ik stelde vragen aan geesten om dan via stenen een antwoord te krijgen. Van die dobbelstenen met wijsheden erop gegraveerd.
Die vereniging leidde me verder het verkeerde pad op. Ik had een fascinatie voor het occulte. Dit alles ging mijn geest beheersen. Hoe krijg ik macht? Ik had een pestverleden. Daar wilde ik vanaf. Dat lukte mij, ik kreeg een status bij de mensen om mij heen. Mensen vonden mij interessant, ik werd populair en hoorde ergens bij. Ik kreeg succes bij de vrouwen.
Werd je daar gelukkig van?
“Nee, ik werd er niet gelukkig van. Hoewel mijn leven uiterlijk een succes was, bleef mijn hart onbevredigd, ongelukkig en bang. Mijn ouders hadden een zwakke gezondheid en konden niet naar de kerk. Dat kwam mij goed uit! Zo hoefde ik er ook niet heen. Toen ontmoette ik christenjongeren die mij uitnodigden om een concert bij te wonen. En zo bezocht ik concerten van Petra, Guardian & Stryper. Dat sprak mij wel aan! Ik had het gevoel dat die mensen beter in hun vel zaten dan ik. Toch veranderde er uiterlijk niet veel, ik ging gewoon door op mijn levensweg. Op een gegeven ogenblik kwam mij een kerkblaadje onder ogen waarin gevraagd werd om medewerkers voor het organiseren van een Vakantie Bijbel Club en dat je daar salaris voor kreeg.
Ik schreef mijzelf in, en ging naar het trainingsweekend. Natuurlijk viel ik totaal door de mand. Maar ik proefde daar hetzelfde. Ik voelde een passie die ikzelf niet had. Er waren zoveel aanmeldingen dat er geschift moest worden. Wie beschrijft mijn verbazing toen ik er achter kwam dat ik mocht blijven! Daar zag ik Gods bijzondere leiding in. Ik ben door het Evangelisatiewerk tot geloof gekomen.
Helaas trok ik het keurslijf van het zwarte christendom aan, en begon heel wettisch te leven. Maar een jaar later kreeg ik van een kennis een bandje met de geloofsbelijdenis – gezongen in het Engels als hardrockballad. Dit sprak mij gigantisch aan. Ik paste mijn levensrichting aan en ging theologie en jeugdhulpverlening studeren.
Tijdens mijn studie liep ik vast. Mijn hele verleden kwam naar boven. Er is met mij gebeden en ik ben tot bevrijding gekomen. Dat was voor mij het moment dat God Zelf aan de deur van mijn hart klopte.”