Bambini, kinderen!
“ We zullen om een uur of twee thuis kunnen zijn, mogen we allemaal blijven slapen? Het raam is uit de auto gevallen, best lastig. We hebben een goede reis verder! “ appen ze.
Dat moet toch een hoop gedoe geven in zo`n busje? Hoe kan dat nou? Goed, acht bedden regelen dus. Wakend slapen tot ze arriveren. Ontzettend bruin en slaperig. Ze duiken direct de koffer in. Wij stappen vroeg uit de veren om vers brood en sapjes te halen. Dan komen de verhalen. Ze hebben het zo leuk gehad met elkaar! En zulke mooie dingen gezien! Verona, Venetië, Sirmione, Padenghe sul Garda. Exotische namen en enthousiaste verhalen. Tenten uitladen, weekendtassen in andere auto`s stouwen, de wasmachine draait al op volle toeren, ze regelen het allemaal zelf. Genieten, wat zien ze er uitgerust uit zeg, heerlijk! Ze hebben een dagboek bijgehouden, wow! Dat ga ik lezen natuurlijk. Na een halve dag kletsen zullen ze allemaal hun weg weer gaan. De één moet volgende week weer aan het werk, de ander heeft morgen alweer afspraken. Het leven wacht weer! Wat zal het brengen?
Intussen appen Daan en Sifra, onze ex-pleegkinderen. Ze komen langs om te zeilen. Het weer ziet er niet zo bijzonder uit, het gaat geen droomreisje worden met blauwe luchten en zinderende zon. Niemand vindt het erg. We kletsen eens goed bij, daarna laden we ons in de auto om Albert met een bezoek te vereren, en alle ingrediënten voor een baksessie te kopen. Ze gaan een exquis recept uit het boek Sweet bakken, voor thuis! In de keuken scharrelen, en intussen het hele leven de revue laten passeren dat is altijd een beproefde manier om hen te laten praten. Als de taart in de oven staat rennen ze naar beneden naar hun oude kamers. Die zien er helemaal anders uit, want er komen weer andere kinderen. Toch wel raar! Ze duiken nog even alle kasten in, halen wat vergeten spullen te voorschijn. Een kussensloop, portemonnee, een spiegel, slippertjes. Het zijn beelden van stukjes leven die geschiedenis geworden zijn. Tussen alle regels door worden er lieve dingen gezegd. “ Ik maak thuis ook de salade zoals u mij dat geleerd hebt Frans.” “ Zullen we chocolademelk maken? Wat leuk hè, dat dat iedere dag mocht. Het was gewoon gezellig. Hoe is het met opa en oma ? “ Woorden die blij maken. Als ze weggaan hangen hun armen uit het raam, ze komen gauw terug! Ik sta in de deur, en zwaai ze na. Wat zal er van hen worden? De Heere weet het. Het komt wel goed. Wat een lieverds allemaal.
