Johannes 17: 3
Het eeuwige leven is, dat zij U kennen, de enige ware God, en Hem die U gezonden hebt, Jezus Christus.
De apostel heeft het evangelie van Johannes opgesteld om zijn lezers aan te sporen te geloven “ dat Jezus de Messias is, de Zoon van God. Opdat wij door te geloven, het leven hebben in Zijn Naam. ( 20: 31 ) Hoe moeten wij dit Doel opvatten dat de apostel zich gesteld heeft? Probeert hij ongelovigen te overtuigen of wil hij het geloof versterken van degenen die al christen geworden zijn? ( zoals hij bevestigt in 1 Joh. 5: 13 ) Het antwoord op deze vragen is van invloed op de interpretatie van de tekst en op de datering van het Evangelie.
- Mogelijk is het een voorlichting voor geïsoleerd levende christenen die het hoofd moesten bieden aan een machtige synagoge.
- Het kan ook een polemiek tegen ongelovige Joden voorstellen.
- Of kerstening van de Samaritanen.
- Mogelijk ook een antwoord op de leerlingen van Johannes de Doper die Jezus verwierpen.
- Johannes probeert de Joden die door de verwoesting van Jeruzalem getroffen waren ( in het jaar 70 ) te winnen voor het evangelie.
- Een laatste mogelijkheid is het feit dat Johannes het evangelie wil verspreiden onder een niet – Joods publiek met een overwegend hellenistische achtergrond.
De proloog van het Bijbelboek vertelt ons van Johannes`aandacht voor de communicatie met personen van niet – Joodse afkomst.
Johannes heeft zich bij de structuur van het evangelie laten leiden door de geografische gegevens en door Jezus` reizen, maar ook door de feestdagen waarvoor Jezus naar Jeruzalem afreisde. Op de laatste manier zou Hij aantonen dat in Hem alle Messiaanse hoop wordt vervuld. Er zijn geleerden van mening dat we ons bij het lezen van dit evangelie moeten baseren op de uitwerking van een aantal theologische thema`s: het licht, het leven, de glorie of de getallensymboliek!
Na de gezamenlijke maaltijd met Zijn discipelen – die tegelijkertijd een afscheidsmaaltijd is – heeft de Heere Jezus Zich opgesteld als de gastheer. Door de voetwassing neemt Hij tevens de taak van de slaaf op Zich. Deze handeling kondigt op symbolische wijze Zijn dood aan, waarmee Hij aan ieder die in Hem gelooft reiniging schenkt. In eerste instantie aan de leerlingen die bij Hem zijn. Dat is bijzonder ontroerend en het bepaalt ons in het bijzonder bij
- Jezus` liefde voor Zijn kinderen
- Zijn regie over de gebeurtenissen die plaatsvinden
- De manier waarop Hij wil dat de gemeenschap leeft en Zijn boodschap doorgeeft.
De Heere Jezus heeft Zijn leerlingen verteld wat er nieuw zal zijn in de tijd die komen gaat ( 16: 25 ) en op wat Christus` dood en opstanding hen zullen brengen: De uitstorting van de Heilige Geest, vreugde, verhoring van de gebeden, de veroordeling van de heerser van deze wereld, en de nederlaag van de wereld.De Zoon zal overwinnen, maar het lijden van de periode van het kruis zal met de opstanding nog niet verdwenen zijn. ( 16: 22, 33 )
“Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen, maar houd moed, Ik heb de wereld overwonnen “ zo sprak de Heere Jezus. Daarna sloeg Hij Zijn ogen op naar de hemel – het gebruikelijke gebaar tijdens het gebed. ( 11: 41 / Psalm 123: 1 / Marcus 7: 34 ) Dit bijzondere gebed wordt ook wel het Hogepriesterlijk gebed genoemd. De tijd van Zijn bitter lijden en sterven is nu wel heel dichtbij gekomen! De Vader heeft deze tijd bepaald en de Zoon aanvaard alles, hoewel Hij in de Hof nog zal smeken of deze drinkbeker aan Hem voorbij zal mogen gaan.Toch volgt direct daarop het “ Niet Mijn wil geschiede, maar die van U “ De Vader en de Zoon mogen, en zullen ook de eer ontvangen die hen toekomt. En ontelbaar velen zullen door deze gehoorzaamheid van de Heere Jezus gered worden. Het werkwoord “ geven “ wordt in dit tekstverband driemaal gebruikt. Allereerst geeft de Vader het Leven aan de Zoon, en met deze bevoegdheid mag de Zoon het eeuwige leven geven aan allen, die de Vader Hem gegeven heeft.
Eeuwig leven ligt in het kennen van de Vader en de Zoon! Het houdt een persoonlijke relatie in met God in Christus. God is de Enige en Waarachtige God, en Jezus is de Eniggeboren Zoon Die gezonden is. ( Joh. 1: 14 / 3: 16 en 18 )
Calvijn zegt nog iets heel moois over dit Bijbelgedeelte:
Nadat de Heere tot Zijn discipelen gesproken had over het dragen van het kruis stelt Hij hun troost redenen voor opdat zij daarop zouden steunen en volharden. Door de belofte van de komst van de Geest heeft Hij een betere verwachting bij hen opgewekt en gesproken over de heerlijkheid en de glans van Zijn rijk. Thans begeeft Hij zich in gebed en dat met recht, want de leer laat ons koud als zij niet van Godswege krachtdadig gemaakt wordt. Hij geeft dus aan de leraars het voorbeeld om Zich niet alleen te beijveren het Woord te zaaien, maar ook door toevoeging der gebeden de hulpe Gods in te roepen opdat Zijn zegen hun arbeid vruchtbaar make. Kortom dit gebed van Christus is als het ware de bezegeling geweest der voorafgaande leer, zowel om deze te bekrachtigen, als om ze door de discipelen vast te doen geloven. En wij als leden van de kerk worden vanzelfsprekend ook opgeroepen om te bidden voor onze leraren, maar ook voor de hele gemeente.
Hoe heeft de Vader de Zijnen aan Hem gegeven? Want ook de verworpenen zijn aan Hem onderworpen.( vraagt Calvijn zich af, en zijn antwoord luidt: )
“Alleen de uitverkorenen behoren tot Zijn bijzondere kudde, wier hoede Hij als Herder op Zich genomen had. Het rijk van Christus strekt zich dus wel uit over alle mensen, maar het is alleen voor de uitverkorenen tot behoudenis, die in vrijwillige gehoorzaamheid de stem des Herders horen. Want de anderen dwingt Hij aan Hem te gehoorzamen totdat Hij hen eindelijk met een ijzeren scepter ten enenmale zal verdelgen.
In vs 3 beschrijft Christus Zelf de manier waarop het leven geschonken wordt. n.l. als Hij de uitverkorenen verlicht tot ware Godskennis. In bijna elk woord van deze Bijbeltekst ligt een bijzondere betekenis. Want hier wordt niet alle kennis van God bedoeld, maar slechts die ons naar het beeld van God vernieuwt uit geloof tot geloof. Zij is hetzelfde als het geloof waardoor wij in het lichaam van Christus ingeplant zijn, het kindschap van God deelachtig worden en erfgenamen der hemelen zijn.
Calvijn gaat verder in zijn verklaring en zegt: “het is allereerst nodig dat het geloof in God onderscheiden worde van de dwaze voorstellingen der mensen en wij Hem met een vaste verzekerdheid aannemen, in geen enkel opzicht afwijken of wankelen. En in de tweede plaats, dat het geloof betekent: aanvaarden dat er in God niets gebrekkig of onvolmaakt is, en dat Het met Hem alleen tevreden zij! Het gaat om de Christus tot Wie De Vader ons als met uitgestrekte hand nodigt. Het schijnt sommige mensen onrechtvaardig dat er mensen verloren gaan, alleen omdat zij God niet kennen. Maar dit vindt zijn oorzaak hierin dat zij niet bedenken dat alleen bij God de fontein des levens is, en dat allen die van Hem vervreemd zijn, het leven missen. Ja, waar men tot God alleen naderen kan door het geloof, kan het niet anders, of het ongeloof houdt ons in de dood. Wij nu worden door het getuigenis van Paulus vernieuwd naar het evenbeeld Gods door kennis ( Col. 3: 10 ) Nu is het nuttig deze drie hoofdzaken samen te vatten,
- dat het rijk van Christus het leven en de zaligheid aanbrengt.
- leven is in het geloof gelegen en Christus is Degene Die in het Evangelie verlicht en tot dit leven verwaardigt.
Onze Heere Jezus Christus spreekt hier over de verborgen en krachtige wijze van leren, waardoor alleen de kinderen van God tot het geloof gebracht worden.
3.Niet allen ontvangen dit eeuwige leven, en het is ook niet het ambt van Christus om allen het eeuwige leven te geven. Alleen degenen die de Vader aan Zijn hoede heeft toevertrouwd.
Opvallend is dat Calvijn het over een vaste verzekerdheid in het geloven heeft. Hij spreekt over aannemen en in geen enkel opzicht van dit geloof wijken of wankelen. Dit is voor elke leerling van de Heere Jezus een aansporing om niet te rusten in het zelfonderzoek, in twijfel of onzekerheid. De Heere doet altijd wat Hij belooft. Hij is het Die onze zonden op Zich nam, en ons niet alleen overtuigt van onze zonden, maar ook van het leven en de zaligheid! Zo mogen wij aan Zijn tafel komen. Wat een God! Hem eren wij met Lofgezangen!
Bronnen: Studiebijbel, Bijbel met uitleg, Johannes Calvijn verklaring van het evangelie van Johannes.