De schepping ( 7 )
Enkele oude vertalingen noemen de zevende dag de zesde om te voorkomen dat wij denken dat God op de zevende dag gewerkt zou hebben. Het verdient echter de voorkeur om te kiezen voor de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst – die het woord “ zevende dag “ aanhoudt omdat daarmee duidelijk wordt dat er géén Goddelijke activiteit plaatsvond.
Zo werden de hemel en de aarde in al hun rijkdom voltooid. Op de zevende dag had God Zijn werk af. Op die dag rustte Hij van al het werk dat Hij gedaan had. God ging rusten! Niet omdat Hij vermoeid zou zijn van het scheppen, want God raakt nooit moe, nog uitgeput. Nee, er ligt een andere reden aan Zijn rust ten grondslag. Er kon niets meer aan de Schepping worden toegevoegd, veranderd, of ongedaan gemaakt worden. Het werk van God was voltooid! Het kreeg het predicaat “ zeer goed “ uitgereikt. ( Gen.1: 31 )
Deze exclusieve dag werd heilig verklaard. De Heere maakte er een dag van verering van. Verering van God! In Exodus 20: 11 noemt Mozes deze reden van de Heere nogmaals. Omdat de Schepper rustte werd van het volk van Israël gevraagd dit voorbeeld te volgen. Deze rustdag – de sabbat – wordt dus in verband gebracht met de schepping van de wereld, maar tevens met de heilsgeschiedenis. ( Deut. 5: 15 ) De Heere roept Zijn volk tot rust op met de woorden: “ bedenk dat u zelf slaaf was in Egypte totdat de Heere uw God u met sterke hand en opgeheven arm bevrijdde. Daarom heeft Hij u opgedragen de sabbat te houden.” God Zelf stelde grenzen aan onze arbeid om te voorkomen dat wij er slaaf van zouden worden! Op grond van die bevrijding, en uit solidariteit met alle slaven moest Israël iedereen rust gunnen op deze bijzondere dag! Heel bijzonder dat de Heere Zelf het Goede Voorbeeld stelde door niets van Zichzelf te vragen, maar te kiezen voor Rust. Hij laat ons hierdoor de betrekkelijkheid van het werk van de mens en de betekenis van zes werkdagen inzien.
Het meest briljante Scheppingsverhaal dat ooit zijn beslag vond vormt zonder meer een prachtige inleiding en ouverture – niet alleen tot het boek Genesis en de Pentateuch – maar tot de hele Bijbel. Alle woorden die nog volgen, zullen doordrongen zijn van de grote waarheden die in Genesis één ten aanzien van God, de mens en de wereld verkondigd worden. De herhalingen van uitdrukkingen zoals: “ en God zag dat het goed was / God zei / en zo gebeurde het /God schiep / God zegende “ , en de bijzondere stijl waaruit het Scheppingsverhaal en de tekst zijn opgebouwd, tonen ons de grote nauwkeurigheid en het oneindige, onpeilbare verstand van God!
God de Heere, de Elohiem, de Scheppende, de God van het universum, de Almachtige rust! En verblijdt Zich mateloos in Zijn scheppingswerk, tegelijkertijd Zijn glorie afspiegelend in zowel Zijn scheppen als Zijn rusten.
